donderdag 1 mei 2014

Coussouls de Crau

Vandaag moest de helft van onze groep naar huis want ... morgen was het werkdag. Wij, de mannen, brachten dus deze voormiddag de dames naar het TGV-station van Avignon en de Kiss & Ride-zone. Nog een kusje en wij waren eerder weg dan zij, richting Saint-Martin-de-Crau. Ik had immers in een boekje gelezen dat ten zuiden van deze stad er een "Réserve Naturel" lag met de naam "Coussouls de Crau", een gebied dat we nog niet bezocht hadden.

Een vijver "Etang de Aulnes" vonden we op de middag. We hadden onze zelf klaargemaakte lunch mee en de eigenaar (le Conseil Général des Bouches-du-Rhône) had er niet alleen een parking voorzien maar er ook 2 picknicktafels neergepoot. De verste werd de onze. Wij genoten in de schaduw van een grote boom van onze maaltijd en de liedjes van vele zangvogeltjes (nachtegaal, Cetti's zanger, kleine zwartkop, ...). Achteraf deden we nog een wandeling langs de oever van de vijver maar met uitzondering van enkele futen en meerkoeten zat er niets op.

De vijver


Wat later volgden we de landweg zuidwaarts op zoek naar La Crau. We wisten niet wat we daar mochten van verwachten en de weg eindigde plotseling op een kleine parking waar al wat wagens geparkeerd stonden. Verschillende vogelaars stonden er met hun telescopen uit te kijken over een immense vlakte. Een informatiebord leerde ons dat dit gebied enkel toegankelijk is mits een te betalen toelating te bekomen in het Ecomusée van Saint-Martin-de-Crau en uit een gesprek met de aanwezige (Belgische) vogelaars bleek dat wegens werken deze toelating nu niet nodig was. We beslisten dan maar een wandeling te maken in dit unieke gebied waar tussen de vele keien grote schapenkuddes wat eetbaars zoeken.

Infobord

Al vlug zagen we griel en in de verte enkele kleine torenvalken (zei een lokale vogelaar mij). De kalanderleeuwerik, de witbuikzandhoen, de kleine trap, soorten die daar ook voorkomen zagen we echter niet. Een roodkopklauwier kreeg wel onze aandacht, een purperreiger landde op zo'n 70 m van ons en zwarte wouwen zagen we bijna bestendig.

De rand van de parking

La Crau

Na een gesprek met een herder - hij volgde zijn kudde met 1750 dieren vanuit een truck - was het tijd om in de richting van Arles te rijden waar we een hotel met restaurant geboekt hadden. Een eerste Grimbergen smaakte er overheerlijk!

Please click on the images for a larger view!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten