De verjaardag van een grote dame

Vandaag hebben we de verjaardag van een grote dame gevierd. Ik moet de trouwe lezer van deze blog, Machteld niet meer voorstellen: ze verjaart op 28 november en dit konden wij - enkele van haar vrienden - zo maar niet laten voorbijgaan. We namen haar vandaag mee op een tocht (met 2 wagens) naar "la douce France" om - natuurlijk - vogels te gaan spotten. Niet dat we ver reden, juist over de grens verlieten we al een eerste maal de autostrade om "Le Lac des Moëres" te bekijken. Er zaten veel eenden op, maar verder niets speciaal. Wel zat een buizerd op paal. We zetten dan ook onze weg vlug verder.

Door het centrum van Dunkerque reden we naar "Le Digue du Brack". Aan de sluis Charles De Gaulle werden we weggestuurd door Franse soldaten die niet konden verdragen dat de wagen hun grond bezette terwijl wij uitkeken over een sluis waar een 12-tal middelste zaagbekken zaten. We deden dan maar een wandeling tot aan de lichttoren in de hoop wat zeevogels te spotten. We zagen wel een grote vlucht zwarte zee-eend en enkele duikers spec maar die waren alle veel te ver, zelfs voor onze "toeters" (=telescopen). Op de dijk zelf moesten we wat heen en weer rijden om tot slot toch 5 sneeuwgorzen te vinden. Een lifer voor Machteld!

We reden dan naar de andere kant van de haven - we mochten toch niet op de Clipon - langsheen het "Canal des Dunes". Plots zagen we een juveniele ijsduiker langszwemmen. Wat verder werd gestopt en met de zon in de rug kregen we een goed zicht op deze prachtige vogel. Nog een lifer voor Machteld, maar ook voor mij! En juist nu had ik mijn télé niet bij!

Van zoveel emotie kregen we honger. We reden dus naar Grand Fort Philipe waar we een goed restaurantje weten zijn (l'Univers) om er mosseltjes te eten. Bij het aperitiefje werd aan Machteld een nuttig geschenk aangeboden. Als hoofdgerecht nam ik de "filet de cabillaud au sauce persillée" en hielp daarna Machteld door de rest van haar bouchots op te eten. Bij het buiten komen genoten we nog vlug even van het panoramisch zicht van op het terras van l'Univers. Isabelle zal het mij niet kwalijk nemen dat ik haar mooie foto gebruik om jullie dit te tonen!

Daarna reden we verder naar de Platier d'Oye waar Frank - onze voorzitter van Mergus - vanuit de eerste kijkhut een adult man ringsnaveleend ontdekte. Een lifer voor alle aanwezigen! En vandaar ging het naar het "Bassin Pasteur" - op observado.org bekend als "Avant port Ouest" - waar we ogen te kort hadden om alles te tellen: 3 kuifduikers, 25 geoorde futen, 3 brilduikers, 4 middelste zaagbekken, 1 kluut, 1 rosse grutto en (tien)duizenden spreeuwen op slaaptrek.

Daarna werd de terugreis aangevat: Frank werd op de trein naar Boulogne gestoken en de rest reed terug naar Brugge en omgeving.

Krooneend in 't Rood Klooster

Gisterenavond - na de vergadering van de vogelwerkgroepen bij Natuurpunt in Mechelen - ontdekte ik thuis drie leuke meisjes en een grote macho die me nog eens zijn tanden toonde. 'k Kwam ik roet in het eten gooien?

Deze morgen kwam de zon even tussen de wolken door piepen. Genoeg om mij in de wagen te krijgen en mij te begeven naar de vijvers van "'t Rood Klooster" ("Rouge Cloître" voor de Brusselaars) in Oudergem. Gisteren had ik daar immers een krooneend zien rond zwemmen. Lang duurde het niet of zijn portret werd vastgelegd.

Plotseling werd ik verrast door TWEE krooneenden, die zwommen zij aan zij.

Op of aan de vijver zaten ook nog tientallen krak- en kuifeenden, verschillende aalscholvers en één blauwe reiger.

De stoutste vogels - ik bedoel hiermee de meest durvende - waren de zwarte kraaien: ze kwamen tot op drie meter van mij. Nee, ik had niets bij voor hen ...

Bracketing en HDR

Onze huidige fototoestellen bieden voor het maken van foto's vele mogelijkheden die we meestal (nog) niet kennen en dus ook niet gebruiken. Dit is bij mij ook zo. Toch wilde ik vandaag even proberen een HDR-foto te maken door toepassing van bracketing.

"Wa's da?" hoor ik je zeggen. Wel, je kan je fototoestel zo instellen dat het automatisch 3 foto's neemt van dezelfde scène: één die goed belicht is, één die overbelicht is en één onderbelicht. Zoek het woord "bracketing" maar eens op in de "instruction manual" van je toestel!

Thuis gekomen gebruik je dan een bepaalde software om met die drie foto's één HDR-foto te maken. HDR staat voor High Dynamic Range. In die laatste foto zal een combinatie zitten van al de verschillende aspecten/belichtingen van de 3 eerdere foto's. De software die ik vandaag daarvoor gebruik noemt Photomatix. Daar het een proefversie is die ik gedownloaded heb en ik dus (nog) niet betaalde voor een licentie verschijnt het woord "Photomatix" verschillende malen op elke foto. Klik op eender welke foto hieronder om die beter te zien ;-)

Ja, het begint er op te trekken. Wat is jullie mening? Zien jullie graag dergelijke foto's? Opbouwende kritiek is zoals steeds altijd welkom. Nog eentje:

Ook niet slecht hé, de schapen van de Abdij van 't Rood Klooster. Alle foto's zijn daar deze morgen genomen. Misschien moet ik eens binnen in een kerk 3 foto's gaan nemen. Of s'avonds enkele opnames maken in Brugge ... Onderstaande HDR-foto is gemaakt van één foto i.p.v. drie foto's. Ook leuk, niet?

Europese melkboeren in Brussel

Gisteren waren al duizenden Europese melkboeren aangekomen in Brussel om de Europese politiekers te wijzen op de te lage prijs die ze krijgen voor een liter melk. Sommige kwamen per autobus maar velen per tractor uit Duitsland, Nederland, Frankrijk, ... Vandaag ging ik even kijken ... met de metro. In het park van de "Cinquantenaire" was alles rustig. Geen wonder: de tunnels onder het park waren gesloten voor het verkeer.

Ik wandelde naar de Europese wijk. Daar zag ik dat de politie alles onder controle hield. Europa was veilig in de handen van de vrouwelijke agenten van de Brussels politie. De melkboeren luisterden in de tent naar de speeches van hun vertegenwoordigers.

Het Luxemburgplein toonde nog de restanten van de strijd van gisteren, toen de boeren aankwamen en ze onmiddellijk wilden doorstoten tot in de Europese gebouwen. Dat lukte niet ondanks de 15.000 l melk die uitgespoten werd over de politie! Vandaag bleef alles droog ...

Hun alleszeggende slogan sierde nog het monument in het midden van het plein.

Dat zij het beu waren was in verschillende talen te lezen op hun tractoren die verspreid stonden over het ganse plein.

Wat dichter bij het centrum van Brussel (hier op de Kunstberg) was echter niets te zien van wat zich afspeelde in de Europese wijk. Toeristen zouden het later wel zien krijgen in de nieuwsberichten wereldwijd ...

Paddenstoelen in Vloethemveld

Een verlengstuk aan onze trip naar de "Lac du Der" was een paddenstoelenwandeling die Jef deze namiddag organiseerde in het Vloethemveld. Het aantal aanwezigen was eerder beperkt maar de belangstelling des te groter. Kijk maar even hoe Johan opkijkt naar Jef!

Met duidelijke bewoordingen leidde Jef ons in: ridderzwammen en russula's zouden de hoofdbrok vormen vandaag. Een van de eerste paddenstoelen die we zagen was de braakrussula.

Op onze wandeling zagen we ook enkele bijzondere exemplaren. Zo vonden we niet alleen het geweizwammetje, maar ook een sponszwam, een trilzwam, een takruitertje, een gele stekelzwam. Van deze laatste nam ik een detailfoto van de stekels. Maar voor Jef was het vinden van een satansboleet dé vondst van de dag (later thuis gedetermineerd als een gladstelige heksenboleet)!

Een zwarte kluifzwam trok ook mijn aandacht en dus maakte ik zijn portret.

Op onze terugweg vonden we dan nog de kale inktzwam.

In totaal vonden we 39 verschillende soorten en hoorden we de zwarte specht, goudhaan, boomkruiper, heggenmus en staartmees. Tot slot nog een foto van een nog te determineren paddestoel van ongeveer anderhalve centimeter groot die uit een beukennotennapje groeit.

Buizerd vs. Ruigpootbuizerd

Deze morgen ben ik wat gaan rondtoeren in de weiden van Stalhille (deelgemeente van Jabbeke) en Ettelgem (deelgemeente van Oudenburg). Het was er uitermate rustig. De plassen van de Schorreweiden lagen er verlaten bij en in de weiden van 't Pompje zat er enkel nog een roodborst te roepen en vlogen 4 vinken op.

Plots kwam een grote vogel recht op me aangevlogen. Ik herkende deze niet maar zag wel onmiddellijk dat het iets speciaal was.

Na een "touch & go" op de luchthaven van Oostende vloog hij na een paar minuten terug over mijn hoofd. Ondertussen weet ik dat het de Lockheed C-130H Hercules met inschrijving G-781 was van De Koninklijke Nederlandse Luchtmacht.

Alle gekheid op een stokje: 'k zie liever een roofvogel overvliegen dan zo'n gevaarte! Ik werd wat later op mijn wensen gediend: een buizerd zat op een boomstronk en toen ik voorzichtig naderde bleef hij rustig zitten. In elk geval lang genoeg om dit portret te kunnen maken.

In de namiddag pikte ik M. op en samen reden we naar Nederland, meer bepaald naar Retranchement (deelgemeente van Sluis) met de bedoeling daar een ruigpootbuizerd te vinden. Lang moesten we niet zoeken. Een adult mannetje vloog op en ging jagen in de richting van Cadzand. Even verloren we de vogel uit het oog en toen we in de richting waarin hij verdween reden, zag ik deze recht op ons afkomen. We hielden halt en konden minutenlang zijn jacht - waarbij hij ook ging bidden - volgen. Op een 50m van ons zette hij zich op een weidepaal.

Ik had graag de zon in de rug gehad voor het nemen van foto's. We reden dus naar de parking aan de "Witte Koksmuts", een bekend restaurant maar nu gesloten tot 7 december, vanwaar we een goed zicht hadden op het gebied. We vonden de vogel terug maar toen deze opvloog stelden we vast dat het een andere vogel was. Tot onze grote verbazing en vreugde bleek het een 2de cyclus vrouwtje ruigpootbuizerd te zijn! Een artikel over de leeftijdsbepaling van beide vogels kan je hier lezen.

Onze dag kon niet meer stuk: we konden naar huis om 3 kleine zilverreigers, 1 grote zilverreiger en twee ruigpootbuizerds te loggen!

A walk in Brussels

Na vele grijze dagen is er deze morgen eindelijk wat zonlicht te zien. 'k Ga even naar Brussel Stad, daar is altijd iets te zien. 'k Ben al vroeg op stap: met de metro tot aan De Brouckère en dan een wandeling door de smalle natte straatjes. Ze zijn pas gekuist en de terrasjes zijn nog niet gezet om klanten te ontvangen.

Op de "Grand' Place" is 't al druk: men bouwt er aan die nieuwe elektronische kerstboom die al veel reacties bij de Brusselaars uitgelokt heeft. 't Zal nogal een bouwwerk worden!

Ons manneken kan het allemaal niet schelen: hij blijft maar wateren nu zelfs uitgedost als student aan de VUB. Hij weet het wellicht wél, maar ik vraag me af waarom al die hangsloten zijn hek (ont)sieren! Een studentikoze grap?!?

Ik blijf maar met vragen zitten! Welke zou ik kiezen: "a Brussels' Waffle with ...".

Nee, voor mij is het nog te vroeg, liever een koffie aan de Sint-Gorikshallen. Maar ook daar is men nog niet open ...

Dan maar wat verder slenteren langs de vele modehuizen in de Dansaertstraat. Even stilstaan bij "Stijl" waar ook Ann Demeulemeester en Dries Van Noten enkele vierkante meters hebben. Eén dame heeft al inkopen gedaan.

Dan maar rechtsaf naar het Sint-Katelijneplein. Tiens, de kerkgevel is gedeeltelijk vrijgemaakt. Maar vlak voor de kerk bouwt men nu met bamboe een soort dak over de kerstkraampjes. Ook dit is kunst ...

De lokale commerce brengt alles in gereedheid voor een drukke dag. Het oesterkraampje wordt opgetrokken aan de andere kant van het pleintje en de champagne wordt in een reflecterende ijsemmer gelegd bij "Le Jaloa". Straks zullen hier zowel toeristen als Brusselaars genieten van zes oesters met een glaasje, een gewoonte op de "Place Sainte-Catherine"!

En zonder dat de mens (in dit geval een fotograaf) het beseft is het al middag en moet ik met de metro naar huis om de soep op te zetten. 'k Heb nog steeds geen koffie gedronken en 'k loop al bijna drie uren te wandelen en 'k ben nog niet rond. Brussel ... een pracht van een stad ... IK KOM TERUG!

Terug naar Brugge - Bredene

Voor onze laatste ochtend aan de Lac du Der reden we om 7u10 naar de site van Chantecoq om er nogmaals de uittocht van de kraanvogels mee te maken. We waren er niet alleen: het was zondagmorgen en dus ook de Fransen hadden tijd. Samen met de Belgische en Nederlandse vogelaars stonden we toch met zo'n 150 personen over het meer te kijken.

Na het ontbijt en het inpakken vertrokken we naar "les étangs d'Outines-Arrigny". Of beter gezegd de andere vertrokken en vergaten te wachten op ons! Na een telefoontje wisten we waar naartoe en vanaf de parking konden we dan samen de 3 grote vijvers bezoeken: l'étang des Landres, l'étang du Grand Coulon en l'étang de la Fôret.

Ook daar was het druk en in de kijkhutten was het drummen om een goed plaatsje te vinden. Ik kon in de tweede hut juist voor de schorre, een waterral minutenlang volgen op zo'n 3 meter van mij!

Op die schorre zaten honderden kievitten maar Rik ontdekte ook nog zwarte ruiters en kemphanen. Wat verder speelden beverratten in het gras.

Dan moesten we terug naar de camping om onze bagage in de wagens te laden en de terugweg aan te vatten. Na het uitchecken - niet zonder problemen voor de caravans 101 en 103 die nog wat beter moesten gekuist worden - reden we terug naar "Petit Pari" in Arrigny voor nog een lekkere kom pompoenensoep. Voor mij was er echter geen plaats meer ... sommige zaten nog al breed ... Maar een goede soldaat trekt zijn plan en ik at mijn boterhammekes op in de wagen. Lieve mensen zoals Isabelle en MarcDC zorgden er voor dat ik later wel een plaatsje kreeg. Dank aan beiden!

De terugreis verliep zonder problemen en rond 18u30 waren we terug op de parking in Brugge. Een uurtje later na het afzetten van 2 lieftallige medereizigsters was ik terug in Bredene.

Schiereilanden en paddenstoelen

Deze morgen was ik de enige van de groep die reeds om 7 uur op de dijk stond, alle andere lagen nog in hun bed! De hemel was niet zo kleurrijk als gisteren maar het loonde toch de moeite de uittocht van de kraanvogels nog eens mee te maken.

Na het ontbijt reden we dan naar het schiereiland van Champaubert, in 't frans: "Presqu'ile de Champaubert". Daar staat het heropgebouwde kerkje van de gemeente Champaubert, als stille en enige getuige van de 3 gemeentes die verdwenen bij het aanleggen van het meer.

We telden er ongeveer 4000 aalscholvers terwijl een zwarte roodstaart, vinken, putters en een keep voor onze voeten op de stenen van het droge meer fourageerden.

Na onze boterhammetjes verorbert te hebben in de bar "Petit Pari" in Arrigny reden we in de regen naar de "Ferme aux Grues". Ik moest zowaar mijn regenscherm uit de wagen halen om de honderd meters naar de vogelkijkhut droog te overbruggen. Deze hut van 2 verdiepingen hoog kijkt uit over de velden waar de kraanvogels zich komen versterken. Er zaten er zo'n 40 tal, maar we zagen ook 5 reetjes, 2 goudvinken en 10 watersnippen.

Op het "Presqu"ile de Larzicourt" zagen we eerst wel honderd knobbelzwanen en op de terugweg keken we minuten lang naar een middelste bonte specht. Toen we wat verder uitkeken over de "Lac d'Outines" telden we 1 waterral, 95 grote zilvereiger, 150 pijlstaarten, 6 geelgorzen en veel eenden.

Vooraleer te gaan avondeten kregen we nog een paddenstoelenles van Jef. Hij verzamelde in de voorbije dagen vele soorten in de groentenbak van onze frigo en stalde die vanavond uit in het lokaaltje van de camping. Bij een glas lekkere wijn kregen we een leerrijke uitleg.