Het Zoniënwoud

De weersvoorspellingen van het KMI op deze eerste zomerdag waren terug niet bijzonder schitterend: eerst nog droog met enkele opklaringen met na de middag buien die plaatselijk erg hevig kunnen zijn vergezeld van hagel en onweer! Dus rap naar buiten en niet te ver: het Zoniënwoud aan de zuidkant van Brussel.

Ik rij naar Oudergem via de Tervurenlaan en daar waar ze samenkomt met de Tervuursesteenweg duik ik rechts het bos in: zo'n 400m verder is er een parkingplaats. En rondom staan genoeg onderwerpen die mij aanspreken: ik ga ze fotograferen met mijn 180mm macro lens!

Ik begin met een bosaardbei. Ik zie er verschillende staan en kies er die uit die ik best in beeld kan brengen. Ik weet dat deze vruchten een sterke smaak hebben maar durf er toch geen te plukken. Teveel eigenaars laten hier hun hondje uit ...

Ik trek dieper het bos in. Op vochtige plekken zoek ik naar onderwerpen: een rood spinnetje trekt mijn aandacht, maar het blijft niet stilzitten en ik verlies het uit het oog. Op een halfrotte boomstronk vind ik ... ja, wat vind ik? Zijn dit paddestoelen? Ik weet het niet. Ze zijn maximum 1 cm hoog en staan zo dicht bij elkaar dat je zou denken dat er maar drie zijn. Maar met die macro-lens zie je dat het er vele tientallen zwammetjes zijn (klik maar even op de foto) die dicht tegen elkaar aanleunen! Later onderzoek heeft uitgewezen dat het hier om een slijmzwam gaat, waarschijnlijk het Bruin Netpluimpje (Stemonitis virginiensis), want volgens Wikipedia: "Stemonitis is a distinctive genus of slime moulds found throughout the world (except Antarctica). They are characterised by the tall brown sporangia, supported on slender stalks, which grow in clusters on rotting wood. Identification within the genus is difficult, and can only be performed with confidence using a microscope."

Veel brandnetels staan langs het pad. Ik speur hun prikkende bladeren af tot ik een slakje zie eten. Da's ook altijd een dankbaar onderwerp. Het statief wordt opgesteld, het fototoestel er op vast geschroefd en het slakje wordt langs alle kanten gefotografeerd. Deze foto vind ik persoonlijk goed:

Begint het nu te druppelen? Is de buienlijn er al? 'k Zie het niet aankomen, 'k loop in een bos weet je, en door het dichte bladerdek zie ik de hemel niet, dus ga ik toch terug in de richting van de wagen, 'k wil niet overvallen worden door een hevige bui! Een boterbloem met een klein kevertje trekt toch nog mijn aandacht.

't Is al middag als ik terug op de parkingplaats ben. Wat gaat de tijd toch vlug als je met fotografie bezig bent in zo'n bos! Te vlug ... zelfs als je wat anders doet ...