zaterdag 2 juni 2012

De meest gefotografeerde vogeltjes van België

Inderdaad, de ijsvogeltjes die leven in de Warandeputten van Oostkamp (Moerbrugge) zijn de meest gefotografeerde vogeltjes van België. Dagelijks komen hier natuurfotografen ganse reeksen foto's nemen van deze kleurrijke vogeltjes. Deze morgen scheen de zon niet maar was er licht genoeg om foto's te nemen. Misschien zou ik alleen zijn om in de vogelkijkhut daar te zitten wachten op de ijsvogel. Ik waagde mijn kans ...

En inderdaad, er zat niemand. En ... ik had mijn 600 mm meegesleurd. Ik had de ijsvogel nog niet met een dergelijke lens gefotografeerd. Ik kon me dus rustig installeren: de lens op mijn driepoot, ik op 't bankske en nu maar wachten tot ie verscheen. Het duurde niet lang of een eerste reeks foto's werden gemaakt. Draai je even vriendje! Ja goed zo ... een tweede reeks.





En tussen de vele reeksen ijsvogel in, kon ik de kleine karekiet fotograferen.



Later op de dag, eerder al in de vooravond, fotografeerde ik nog een meeuw. Ik maakte de foto over aan Jan die me volgende leerrijke commentaar schreef: "Dit is een tweede kalenderjaar Kleine Mantelmeeuw. Wat je direct opvalt aan dergelijke vogel is dat hij erg slank (komt zeer lang over door lange handpenprojectie en fijn kopje en snavel), vrij donker overkomt. de handpennen zijn nog steeds echt wel donker zwartbruin (zilvermeeuwen zijn deze veel bruiner en nu zelfs vaak bijzonder flets door sleet). Op de tweede foto is dit ook vrij goed te zien aan P4 die eveneens een donkere buitenvlag vertoont (bleek in zilvermeeuw). De tertials zijn eveneens zeer donker, en ook de grote dekveren zijn hier volledig egaal donker gekleurd (typische voor Kleine Mantelmeeuwen). De schouderveren missen contrastrijke ankers en hebben een vrij donkere basiskleur en de meest recent geruide (de onderste dus) zijn gewoon donker met enkel een schachtstreep, een patroon typisch voor Kleine mantelmeeuwen. Als je naar de poten kijkt, ook deze zijn witgeel wat ook al een indicatie is voor de latere pootkleur. De staart is amper te zien maar ook hier zie je dat de buitenste staartpennen bijzonder solide zwart zijn, opnieuw een typisch Kleine Mantelmeeuwenpatroon. Mocht je ergens aan Geelpootmeeuw zitten denken, deze is dus vrij eenvoudig uit te sluiten op ondermeer de bouw, het staartpatroon (meestal taps aflopend in Geelpootmeeuw), die donkere schouderveren (bij geelpootmeeuw zouden die ofwel een erg duidelijk anker hebben ofwel grijzig zijn), de grote dekveren (enkel de buitenste zijn meestal solide in geelpootmeeuw)."



Geen opmerkingen:

Een reactie posten