In de eerste kijkhut zaten al een vijftal fotografen te wachten op de komst van de ijsvogel, het meest gefotografeerde vogeltje in België. Hij was reeds zeer actief en toen ook het vrouwtje verscheen en ze beiden op één tak dicht bij elkaar zaten werden in een korte tijdsspanne honderden foto's genomen. Ik liet de collega's maar doen en besliste een wandeling te maken in het gebied, gewapend met mijn 180 mm macrolens. Ver hoefde ik niet te wandelen. Al vlug werd een eerste insect met een antenne in Y-vorm gefotografeerd.
Wat verder zat een geel-zwart gestreepte zweefvlieg nog rustig op een dovenetel.
Zo wandelde ik verder, foto's nemend van alle kleine dingen: insecten, paddestoelen, bloemetjes, ... Toen de cirkel bijna rond was - twee uren en 70 foto's verder - vond ik een prachtige gevlekte orchis.
Ik kon toch niet naar huis gaan zonder een foto van die beroemde ijsvogel. Ik verwisselde de lenzen: de 180mm voor de 500mm en trok terug naar de kijkhut. Nog steeds zaten er twee fotografen waarvan er één nu daar al meer dan 2 uren zat. Ze waren wel zo vriendelijk om hun plaats tijdelijk af te staan en mij op de ideale plaats in het hoekje te laten zitten voor het nemen van een aantal foto's.
Het vrouwtje zat te wachten op wat voedsel: het mannetje hadden we zien wegvliegen, die ging waarschijnlijk vissen. Ik wachtte nog een poos op zijn terugkomst maar hij bleef te lang weg en de aperitief stond uitgeschonken bij de geburen. Ik dus maar naar huis ... ik zal hier wel eens terug keren als het wat rustiger is (gedurende de week...).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten