Roksem Put en weiden Stalhille

Deze morgen reed ik naar "Roksem Put", het domein van de Natuurfotografen Hoge Dijken. Er was daar immers een ringsnavelmeeuw gemeld. Ik had deze meeuw al van dichtbij gezien (zie mijn verslag van 4 februari) maar had nog geen waarneming in België. Wist ik veel dat die er enkel maar 's avond komt op weg naar haar slaapplaats (zoals ik later vernam). Ik zag ze dus niet maar wel een groot aantal geoorde futen. Ik telde er zelfs op een bepaald moment 9!

Een gaai kwam eventjes uitrusten in de struiken juist voor de schuilhut.

In de namiddag ging nog vlug even kijken naar de velduilen in de weiden van Stalhille. Ik zag een buizerd opvliegen en volgde deze een doodlopend straatje in. Hij rustte even uit op een paaltje, wat ver om een foto te nemen en ik bleef hem met de verrekijker volgen tot ik een beweging zag in het gras voor mij. Ommiddellijk nam ik mijn fototoestel en ik kreeg een hermelijn in het vizier! Ik drukte af ...

Dit lieve diertje verdween vliegensvlug in het dichte gras en ik ging de velduilen opzoeken. Ja, ze waren er nog en eentje was zo vriendelijk wat te poseren voor mij.

"Abdij van Park" in Heverlee

Bij mijn voorgaande bezoek aan de "Abdij van Park" in Heverlee, dichtbij Leuven, had ik enkel gezocht naar de zwarte zee-eend. Vandaag kwam ik er terug want ik had gezien dat er ook veel andere vogels in en rondom de vijvers leefden. Op het water van de eerste vijver zag ik een eigenaardige eend. Ik nam er maar een foto van, wie weet had ik niet iets zeldzaams ontdek. Maar wat bleek achter af: het was - zoals men ze noemt in het jargon - een echte soepeend!

Ik wandelde verder langsheen de vijvers en ik zag achtereenvolgens een krakeend, een zomertaling en een fuut.

Voorbij de vijvers kwam ik aan een rietkraag afgezoomd met inheemse struiken en enkele bomen. Daar kwamen 2 gaaien zoeken naar takjes om hun nest mee te bouwen. Eén gaai kwam dicht genoeg om een foto te maken.

Op een dikke tak zat een koppeltje boomklever elkaar het hof te maken. Het liefdesspel was schitterend om te zien! Op de foto zit het wijfje achteraan klaar om de man te ontvangen.

Geelgors en vink

Tussen Brussel en het Leuvense liggen vele interessante gebiedjes voor natuurstudie. De Abdij van Park, de vijvers van Oud-Heverlee, het Heverleebos en Meerdaalwoud, de Doode Bemde, Sint-Agatha Grootbroek, ... zijn alle de moeite waard om er een bezoekje aan te brengen. De regionale werkgroep van Natuurpunt die zich richt op de studie van de natuur en de biodiversiteit van die mooie streek is de Natuurstudiegroep Dijleland.

Ik toer regelmatig in die heuvelachtige streek rond op zoek naar vogeltjes. Blijkbaar verkiest de geelgors het plateau van Leefdal om er op vers omgeploegde akkers te zoeken naar zaden. Je kan er gemakkelijk groepjes van een tiental vogels samen zien fourageren. Bij de minste onraad - een jagende sperwer of een voorbij rijdende autobus van de dichtbij gevestigde firma - vliegen ze op en verdwijnen in de struiken of de bosjes. Geduldig en stilletjes wachten levert echter mooie foto's op van deze schitterende vogeltjes.

Het vrouwtje heeft minder geel in het kleed en is donkerder getekend op de kop.

Het plateau is ook het jachtgebied van verschillende stootvogels. Bijna dagelijks kan men er de torenvalken, buizerds of blauwe kiekendief zien jagen.

De Natuurstudiegroep Dijleland heeft een eigen bladzijde op waarnemingen.be. Klik hier om de recente zeldzaamheden in deze prachtige streek te zien.

Melanitta nigra

Reeds enkele dagen was een zwarte zee-eend gemeld op de vijvers van de "Abdij van Park" te Heverlee. In de late namiddag, toen de zon goed stond, reed ik naar de Abdijstraat in Heverlee. Op de eerste vijver vond ik onmiddellijk deze forse zee-eend. Normaal leven zwarte zee-eenden (de Latijnse naam staat in de titel) in Scandinavië en Noord-Rusland. Ze trekken 's winters naar het zuiden en overwinteren van de Oostzee tot de kusten van Noordwest-Afrika. Wat dit donkerbruine vrouwtje met nog donkerder kruin en lichter zijkop en hals, hier in het Leuvense komt zoeken blijft een raadsel.

Ze duiken gewoonlijk met een sprongetje en gesloten vleugels en halen daarbij schelpdieren van de bodem, maar eten ook kreeftachtige, visjes en plantaardig materiaal. En af en toe moeten de vleugels eens gestrekt worden:

Bij het verlaten van het domein kon ik ook nog een zomertaling fotograferen. Mijn eerste waarneming dit jaar.

Camille op bezoek

Op zondag kwamen Séverine en Kristof op bezoek. Ik kon niet nalaten enkele foto's te nemen van de kleine Camille. Séverine had trouwens een foto nodig om die te bezorgen aan de bakker die de verjaardagstaart voor Camille zou maken. Ze wordt immers één jaar op 1 april eerstkomend.

Le Jardin Bleu

Op zaterdag hielden we het rustig, deden onze boodschappen en maakten ons daarna klaar voor het avondeten. We hadden immers afgesproken met Arlène en Jan om te gaan eten "Le Jardin Bleu" te Sint-Kruis-Winkel op een uurtje rijden.

Dit restaurant is gespecialiseerd in kreeftbereidingen. Bij het aperitief kozen we alle vier voor het "Duo kreeftenmenu". Nicole en ik bestelden na de 6 Normandische creuses, een nage van 1/2 kreeft met groentjes, een vleugje sherry en koriander, daarna nog een 1/2 gegrilde kreeft en ik sloot af met vers gedraaide speculoosijs. Dit alles overgoten met ... sprankelend water want ik was Bob. Een echte aanrader voor een betaalbare prijs.

Blauwborst

Deze morgen reed ik terug naar de "Uitkerkse Polders" met slechts één doel: er een blauwborst fotograferen. Ik had wel een vermoeden waar hij eventueel zou kunnen zitten en bleef daar geruime tijd stilletjes in mijn wagen zitten. Er gebeurde niets ... tot een jagende buizerd plotseling uit het niets verscheen. Gelukkig reageerde ik vlug en kon ik deze mooie - al zeg ik het zelf - vluchtfoto nemen.

Er was buiten enkele speelse kievitten niet veel te zien. Ik verplaatste mijn wagen een honderdtal meters verder en kwam te voet terug, ondertussen de weiden - en voornamelijk de weidepalen - afspeurend. En juist op de plek waar ik eerder stond met de wagen zag ik mijn eerste blauwborst van dit jaar. Ik nam enkele foto's met mijn 500mm lens uit de hand!

Mijn dag kon niet meer stuk! Op de terugweg stopte ik nog even aan de plasjes aan de camping van Blankenberge. Een adult vrouwtje kemphaan was er aan het foerageren tussen de vele kokmeeuwen en enkele grutto's.

Enkele slobeenden vlogen over in de richting van de weiden van Uitkerke.

De Warandeputten in Moerbrugge

Vandaag bezocht ik de Warandeputten in Moerbrugge. Het was lang geleden dat ik daar nog eens ging wandelen. Bij de eerste vogelkijkhut kwam een winterkoning me verblijden met zijn heldere zang.

In de struik rechtover de hut kwam een rietgors ook zijn lied kwelen, terwijl wat later een ijsvogeltje met succes kwam vissen.

In het riet voor de hut kwam het winterkoningje terug en voerde er zijn beste kunstjes uit. Hij toonde me zelfs de befaamde "Kim Clijsters-spreidstand".

Na dit circusnummer verplaatste ik me naar de volgende hut die uitgeeft op de grote plas. Er was niets speciaal te zien: een 20-tal kuifeenden, een tafeleend, wat meerkoeten en een overvliegende blauwe reiger.

Bij het verlaten van de putten stuitte ik nog op een bruine pad.

In de late namiddag ging ik nog eens kijken naar de velduilen. Toen in aan D'Heye, een natuurreservaat in Bredene, passeerde zag ik een ooievaar zitten. Ik stopte op de weg en klikte vlug op de ontspanknop van mijn toestel. Goed dat dit altijd klaar ligt naast mij!

In Noordede zaten terug onze twee velduilen. Ene zat zo goed verscholen dat ik deze bijna niet zag, de tweede bleef rustig zitten in het dorre gras. Jagen deden ze niet: er stond net iets te veel wind.

De lente IS in het land

Het schitterende weer - met temperaturen rond de 20° - lokte me terug naar zee. Op 21 maart - de officiële start van de lente - bezocht ik in de namiddag de Uitkerkse Polder. Ook de vogels voelden de lentekriebels. Ik was in de Kuiperscheeweg op de plassen aldaar, getuige van een gevecht tussen 3 grauwe ganzen; waarschijnlijk twee mannetjes die vochten voor één wijfje. Deze kwam tussenbeide en beslechte het gevecht: de winnaar mocht de daad stellen. Ook daar ging het niet zacht aan toe!

Boven mij hoofd verliet een grote vlucht brandganzen de Uitkerkse polders. Ze trokken noordwaarts naar hun broedplaatsen.

Bij het verlaten van de polders zag ik nog twee torenvalken die samen op jacht waren.

Dan reed ik naar de weiden van Stalhille: er waren daar in het gebied "Noordede" genaamd, velduilen gesignaleerd. Op mijn weg er naar toe kon ik nog een aalscholver portretteren die op een verlichtingspaal zat.

Plots zag ik in het gras een velduil zitten en wat verder op het omgeploegde land een rweede exemplaar. Beide kon ik vastleggen met mijn 500mm lens.

Deze laatste werd opgeschrikt door een gevecht tussen twee blauwe reigers - voelden die ook iets kriebelen? - en hij vloog eg ik de richting van de weiden Pompje.

Ik volgde de uil en wat later zette deze zich neer in een weide. Dit leverde deze foto op.

Terug vloog hij op en ging op het grasland naast de antennes zitten in de Klemskerkestraat. Ik kon hem nog vlug fotograferen vooraleer 2 vogelaars in hun wagen aankwamen en hij wegvloog ...

De lente komt!

Het voorbije weekend was ronduit schitterend. De nachten waren nog koud maar overdag klom de temperatuur dankzij een stralende zon naar zo'n 14 graden. En voor deze week geeft de weerman of -vrouw (naargelang welke post je kijkt) nu al tot 17 à 18°!

Vrijdagavond 16 maart (de dag van onze huwelijksverjaardag!) had Mergus een vergadering belegd waar we zouden kennis maken met Avimap. De spreker - iemand die denkt dat hij alle wijsheid alleen heeft - ging te veel in detail - hij leerde ons zelfs een datum invullen op een formulier - waardoor zijn voorstelling van het invoerprogramma voor broedvogeltellingen al vlug ging vervelen. De voorzitter had voor het tweede gedeelte van de avond een quiz voorzien. Wat dit onderwerp komt doen op een dergelijke vergadering blijft voor mij een raadsel. Feit is dat ik pas na middernacht terug thuis was. Volgende keer stuur ik mijn kat ...

De dag nadien moest ik naar de Algemene Vergadering van de Mede-eigenaars van Zeebos waar ons vakantiehuisje staat. Nog zo'n vervelende samenkomst waar ik echter niet kan wegblijven. Om wat moed op te doen ging ik 's morgens even kijken in de weiden van Ettelgem (deelgemeente van Oudenburg) naar al wat vliegt en vleugels heeft. Ik zag een vogeltje bewegen in het lange gras en na wat zoeken vond ik het. Prachtig gecamoufleerd zat aan de oever van een beekje een bokje. Nu moet je weten dat dit vogeltje broedt in natte, open subarctische gebieden en op de taiga in Noord-Scandinavië en Rusland en door zijn verborgen leven slechts zelden te zien is bij ons! Ik was uitermate blij met deze waarneming.

Met een aantal (Mergus)vrienden ging ik op zondag naar een voetbalmatch kijken. De eerste en waarschijnlijk de laatste maal dit seizoen. Cercle en Club maakten er nog een spannende match van die gewonnen werd door Club met 1 - 2. 's Avonds besloten we nog een dagje langer te blijven. Immers ook maandag zou een mooie dag worden.

Om 8.30u was ik dan ook al in de Uitkerkse Polders. Ik ging op zoek naar een eerste blauwborst maar kon er geen vinden. Graspiepers en veldleeuwerikken genoeg.

Daarnaast nam ik nog mooie foto's van patrijs, kievit, smient, grutto, bergeend, wintertaling, tureluur ... Je kan ze allemaal vinden op Flickr en er zelfs een commentaar achterlaten. Opbouwende kritiek is altijd welkom! En ... morgen begint de lente!

Geelgors

Vandaag reed ik in de voormiddag naar Sint-Agatha-Rode. Ik hoor het jullie al zeggen: "Waar ligt dat". Wel, het ligt in Vlaams-Brabant, niet zo ver van Leuven en op het "Groot Broek" aldaar wordt regelmatig een grote verscheidenheid aan vogels gezien. Kijk maar even op waarnemingen.be door hier te klikken. Veel was er echter niet te zien. Ik fotografeerde er enkel een dodaars en had gehoopt op een zwarte zee-eend maar die kon ik niet ontdekken.

s'Namiddags reed ik naar het Plateau van Leefdal (weeral!). Maar nu scheen de zon en ik had maar een doel: een geelgors fotograferen. En ik was er nog maar pas of er kwam eentje poseren voor mijn lens.

Daarnaast zag ik ook nog een havik, een buizerd, tientallen kneus, enkele vinken en een haas. Van een van de vinken die op de grond naar zaadjes zocht, kon ik deze foto maken. Ook de haas werd geportretteerd in "full frame".

Terug 2 zeldzame vogels!

Het voorbije weekend waren we terug aan de kust. Vrijdagavond kwamen we aan en ik ging onmiddellijk kijken in de weiden van Stalhille om er de Kleine Trap te zien. De vogel was echter nergens te bespeuren. Dan ging ik naar de vergadering van de NFBO die Ludo Goossens, een geprezen natuurfotograaf uitgenodigd had. We zagen niet minder dan 184 beelden allemaal genomen in zijn tuin! Tijdens zijn presentatie gaf hij ons een aantal tips mee die later zeker nog eens van pas zullen komen.

Op zaterdagmorgen moesten we in La Reserve in Knokke-Heist zijn voor de jaarlijkse vergadering van het VAVP. Ik hielp bij de inschrijvingen en toe de vergadering begon kon ik verdwijnen richting Nederland. Ter hoogte van "De Witte Kokmuts" in Retanchement waren immers ruigpootbuizerds gemeld.

Ik had geluk: er zat er eentje op een paal op een toch wat grote afstand. Toch nam ik deze foto.

Ik keek het gebied nog wat verder af door de verrekijker en plots zag ik een statige zwaan. Ik zag onmiddellijk dat het ofwel een kleine ofwel een wilde zwaan was. Ik nam een foto en kon pas thuis na het uitvergroten van mijn foto vaststellen dat het een Wilde Zwaan was, het geel aan de snavel kwam tot voorbij het neusgat.

Daarna moest ik vlug terug naar het hotel want ik was er uitgenodigd op de lunch. Het was een heerlijke maaltijd in een aangename compagnie. Het interieur van dit nieuwe hotel is werkelijk indrukwekkend!

En na dit lekker festijn reden we vlug naar Bredene om de hond even uit te laten en ons wat op te frissen voor een volgende rendez-vous. We hadden immers al lang afgesproken met Angèle en Hugo om die avond te gaan eten bij Philippe Nuyens, een één-sterkok in Blankenberge. Zijn dagmenu is zeker een aanrader. Hoofdbestanddelen waren deze keer: Sint-Jacobsvruchten met kreeft bij het voorgerecht en griet voor de hoofdschotel.Daarbij gingen 2 witte wijntjes: een 100% sauvignon en daarna een 100% chardonnay. Best lekker ... maar ik dronk water ... ik was Bob!

Op zondagmorgen bezocht ik de weiden van Stalhille. In de weiden "Pompje" zag ik naast wintertaling, slobeend, wulp, grutto ... ook nog 3 bonte strandlopers. Daarna ging ik terug op zoek naar de kleine trap maar vond die niet terug. Ik ontmoette wel andere vogelaars die met hun hoofd schudden. Waarschijnlijk is deze zeldzame vogel gaan vliegen ... zonder dat ik deze gezien heb. Spijtig ...

Terug naar Leefdaal

Deze morgen scheen de zon. Dat was gisteren niet het geval. Dus ik ging terug naar het plateau van Leefdal in de hoop nog meer stootvogels te zien. Zodra ik aankwam cirkelden niet minder dan 4 buizerds boven mijn hoofd. Ik wist niet welke te fotograferen. Trouwens dat is niet zo gemakkelijk zo recht boven je hoofd.

Het was enig deze vogels bezig te zien. Een was zeker een juveniel, veel lichter dan de andere. Eentje werd moe en ging wat uitrusten op een paaltje.

Zij verdwenen de een na de andere en ik reed wat verder in de straat, Delle in Leefdal, tot ik terug een stootvogel vond. Het was een vrouwtje Blauwe Kiekendief, waarschijnlijk dezelfde als gisteren. Met mijn 600mm-lens en de 1,4 converter maakte ik deze foto.

Toen ook zij verdween was het plateau verlaten op honderden zwarte kraaien en kauwen na. Ik keerde mijn "car" en reed naar huis ...