donderdag 31 mei 2012

Kleurrijke vogeltjes

Deze avond werden in het bezoekerscentrum van het Bulskampveld de foto's besproken die we voorbije zaterdag namen in de Eendeputten. Leuk om even de foto's van de collega's te zien en de commentaren te horen op de eigen foto's. Ik was tevreden met mijn resultaten.

Vooraf was ik al gaan rondtoeren in de weiden van Stalhille. Mijn aandacht ging deze keer uit naar de kleine, kleurrijke vogeltjes die aan en af vlogen. De eerste die ik kon vastleggen op de gevoelige plaat was een vrouwke roodborsttapuit. Mooi beestje hé.



In de nabije omgeving zat ook een koppeltje blauwborst. Het mannetje ervan kwam zo dicht op een paal zitten dat ik deze in full frame kon fotograferen.



maandag 28 mei 2012

Een griel! Wasda?

Pinkstermaandag! Een vrije dag ... ook voor de anderen ...

Ik was terug vroeg wakker en dus verliet ik stilletjes ons huisje nog voor 6 uur. Het was een aangenaam weertje, alles was rustig in de weiden van Stalhille, de vogeltjes kweelden en er was geen mens te zien ... Gisteren had ik de velduil niet gespot, misschien zag ik die wel deze morgen. Een bruine kiekendief was aan het jagen.



Na 2 uren besloot ik mij te verplaatsen naar de weiden Pompje. De velduil kwam toch niet opdagen. Plots zag ik op een akker een griel zitten. Waw! Wat een waarneming! Het beestje vloog op toen ik naderde en zette zich wat verder op de akker neer. Het werd onmiddellijk gemobd door een 4-tal meeuwen en vlug nam ik enkele foto's. Er kwam een andere auto aan en ik moest me verplaatsen. Seconden later stapte ik uit - ik stond op de oprit van een boerderij - en ... de vogel was weg! 't Is niet waar hé. Ik keek het veld af maar zag de griel niet meer. Ik belde naar Jan, die op zijn beurt naar Jeremy belde en enkele minuten later kwam deze aangestoven. Jan volgde wat later. Samen gingen we op zoek naar de griel: we liepen alle akkers af, speurden met onze verrekijkers en telescopen alle mogelijke plaatsen af maar het mocht niet baten we vonden de vogel niet terug.

Gelukkig had ik nog een foto - al was hij niet zo scherp - als bewijs:



zondag 27 mei 2012

Eerste communie Auke

Vandaag moesten we naar Oudenaarde voor het communiefeest van Auke. Maar eerst ging ik 's morgens nog eens kijken in de Schorreweiden. Een rietzanger en een roodborsttapuit poseerden maar al te graag.





Op de middag waren we in Oudenaarde waar we meeschoven aan de tafel. Vele foto's versierden de muren, de tafel, de geschenkjes en elke aanwezig kreeg dan nog eens een leuk aandenken aan dit feest in de vorm van een driehoekige zuil met 9 foto's van Auke. Ik was niet weinig fier dat mijn werk zoveel aandacht kreeg.

zaterdag 26 mei 2012

Eendeputten in het Bulskampveld (Beernem)

Vandaag mochten we onder begeleiding van Koen en Tom fotograferen in een niet-toegankelijk gebied van het Bulskampveld te Beernem: de Eendeputten. Dit kwetsbare gebied werd ons eerst voorgesteld door een lokale natuurgids die ons de zeldzame plantjes aanwees en beschreef. Daarna mochten we elk zijn gang gaan en foto's nemen mits het geheel zo weinig mogelijk te verstoren.

Het spreekt vanzelf dat de zonnedauw als eerste aan de beurt kwam. Ook ik maakte een aantal macro-opnamen van dit uitzonderlijke plantje.



IK probeerde ook even artistiek uit de hoek te komen en een lijnenspel in het water vast te leggen.



Een libel zat op een grasstengel te zonnen. Ik maakte een macro-opname met mijn 180mm-lens.



En het muizenoortje fotografeerde ik in tegenlicht.



Op de middag hield ik het voor bekeken. Ik had genoeg foto's om er donderdag aanstaande een paar te kunnen presenteren op de bespreking van de foto's.

's Avonds zaten we samen met de buren. Het zachte licht van de avondzon nodigde uit tot het maken van enkele foto's van de kinderen ...



vrijdag 25 mei 2012

En de Uitkerkse Polder?

Deze morgen ben ik naar de Uitkerkse Polder gereden. Ik was er redelijk vroeg (rond 6u30) maar was er niet alleen, nog andere vogelaars reden er rond. Veel was er niet te zien. De normale vogeltjes waren wel aanwezig: grutto's, eksters, graspiepers, kluten, bergeenden, scholeksters, ganzen ...

Eén enkele zomertaling baadde in het gele licht van de opkomende zon.



Een een rietgors kweelde met volle overgave zijn lied.



Ik besloot dus maar naar huis te rijden en er het terras af te spuiten met de hogedrukreiniger.

donderdag 24 mei 2012

Terug aan zee ...

Donderdagavond waren we terug aan zee. Nu dat de nachten zo kort zijn profiteer ik optimaal van het vele licht om vogels te gaan spotten. Deze avond reed ik dus nog naar één van mijn favoriete plekjes: de weiden "Pompje".

Op een akker was de eerste vogel die ik zag een jonge kievit die dan nog geringd bleek te zijn. Tiens, wie zou hier in die weiden komen ringen? Ik zal dit even moeten vragen ...



Verder was het rustig, er valt niets te melden tot ... ik besluit van naar huis te rijden en ik een velduil zie zitten op een paaltje.



Ik volg hem geruime tijd met de verrekijker. 't Is goed te zien dat hij daar nog altijd is. Misschien moet ik hem wat beter opvolgen: is hij alleen of zijn ze met twee? Is het mogelijke een broedgeval? dat zou mooi zijn. Dus ... dit moet ik beter opvolgen ...

woensdag 23 mei 2012

Terug naar Tbilisi

Deze morgen werd de terugreis aangevat naar Tbilisi. We bezochten op de middag de Vardzia grotten.



Dit bekende grottencomplex in Zuid-Georgië ligt dicht bij de Turkse grens en is de eerste (en ook laatste) toeristische trekpleister die we bezochten. De reden is doodsimpel: veel Oost-Mediterraanse vogelsoorten leven er in de omgeving. Zo fotografeerde ik niet alleen een rotsklever, maar waarschijnlijk ook een grote rotsklever. Dit moet echter nog bevestigd worden.



Ook de rotszwaluw en de rotsmus horen er thuis. Bij deze laatste is het gele plekje op zijn onderkin zeer opvallend!





Na het middagmaal zetten we onze reis verder in de richting van de hoofdstad. Het werd nog een lange rit, even onderbroken voor goede dag te zeggen aan de grootmoeder van onze chauffeur. En juist daar zat een dwergooruil te roepen! Een mooier einde aan deze 11 dagen durende vogelreis hadden we ons niet kunnen wensen!



zondag 20 mei 2012

Dorp op stelten

Het was de bedoeling vandaag de boorden van een meertje af te zoeken naar steltlopers om ons aantal soorten vogels nog verder op te drijven. Maar ... onze gids vond de weg niet terug en we reden verloren in een kleine buitenwijk van Ninotsminda. De lokale bevolking was op deze zondagmorgen meer dan nieuwsgierig naar dit groepje vogelaars dat hun straten op en af liep op zoek naar wat water ...







Tot slot werd er beslist de brui aan te geven en ergens te gaan ontbijten om dan naar een ander meer te rijden. En daar konden we eindelijk terug vogels spotten: kleine strandloper, bontbekplevier, terekruiter, witvleugelstern, ...

Ik fotografeerde er twee vogeltjes die nog steeds wachten op definitieve determinatie!



's Namiddags deden we een ander meer aan. Vanop een hoogte hadden we een goed zicht op het meer en de omgeving. Grote zwermen pelikanen kwamen aangevlogen om er samen op het meer te vissen terwijl verschillende bruine kiekendieven op jacht waren boven de rietvelden.





Later, tegen de avond toe, deden we nog een bosje aan waar de oehoe gemeld was. We hadden te weinig geduld om te blijven staan, de temperatuur zakte gevoelig maar toch konden we nog een maskerklauwier spotten. Een tweede melding van deze zeldzame vogel in dit gebied!

zaterdag 19 mei 2012

Javakheti Plain

Op weg naar de hoogvlakte van Javakheti, zo 250 km verder naar het westen, stopten we enkele malen om vogels te spotten. Maar onze eerste halte was ... een wijnkelder! Daar kocht onze gids voor een paar Lari zowel witte als rode wijn voor later bij ons eten ...



Bedoeling was echter deze voormiddag een meer (Khozapini (Kartsakhi) Lake)te bezoeken dat juist op grens met Turkije lag. We moesten langs de weg blijven staan en vanop grote afstand over het meer kijken. Proberen dichter te komen stond gelijk aan gearresteerd worden, zo had onze gids verleden week nog ervaren. Ik zag voor het eerst de roze en de kroeskoppelikaan!



Later kregen ook wij controle, maar deze officier van dienst was zo vriendelijk ons te begeleiden naar een betere plek aan de rand van het meer om vogels te spotten in niemandsland. Vooraf moeten we echter allemaal onze paspoort afgeven. We zagen niet alleen de pelikanen maar ook de grote karekiet, de kwak, de armeense meeuw, grasmus, paapje, casarca, ... en verschillende stootvogels. Toen we na een uurtje terug aan de grenspost kwamen, krgen we onze paspoort terug.

's Avonds, na het avondmaal in Ninotsminda, bereikten we onze bestemming: hotel "Eurostar" in Akhalkalaki.



vrijdag 18 mei 2012

Kilometervreter

Vandaag moesten we ons terug verplaatsen: we verlieten de steppen in het oosten en reden terug naar het centrum voor één overnachting in Tbilisi. Morgen zouden we dan verder trekken naar het westen , naar de hoogvlaktes van Javakheti Plain.

Gisterenavond was een hevig onweer losgebarsten. De streek waarin we vertoefden werd erg gegeseld door de blikseminslagen en de stortregens. 's Morgens was te zien dat de wegen er verschrikkelijk slecht zouden bij liggen. Er werd dan ook besloten ons een tractor mee te geven gedurende de eerste 30 km die ons kon helpen mochten we vast geraken. En de wegen lagen er slechts bij: grote modderstromen zorgden er voor dat we regelmatig uit de bus moesten opdat die dan leeg zijn weg kon verder zoeken in de smurrie.



Plots werden we verrast door twee wolven die op een groen helling weg trokken. Ik kon nu vlug een foto nemen door het raam van de autobus.



Onderweg deden we Davit Gareji aan. Deze site - een van de oudste christelijke kloosters ter wereld - trok immers ook vogels aan.



De lijst van vogels die we daar mogelijks konden zien was lang, de werkelijkheid iets minder ... we noteerden de blauwe rotslijster, wielewaal, witte kwikstaart, zwartkopgors, kleine klapekster.



donderdag 17 mei 2012

Hoogdag?

In België was het een feestdag vandaag. Zou het voor ons ook een hoogdag worden? We reden naar de oostelijke hoek van het stuwmeer op zoek naar meer "birds of prey", raptors, stootvogels ... Op de weg er naar toe zagen we boomvalk, isabeltapuit, kleine torenvalk, ...

Vanop de top van een heuvel hadden we een goed zicht op het stuwmeer en de bosjes er om heen. Twee zeearenden zaten gezellig naast elkaar op een te grote afstand voor de fotografen.



Ikzelf zocht de schaduw op van een verlaten wagon die ik eerst fotografeerde om de uitgestrektheid van het landschap te benadrukken.



's Namiddags ging ik alleen op stap. Ik volgde de linkeroever van de rivierbedding door tussen de struiken te laveren. Ik had geluk toen ik een Ménétries' grasmus kon fotograferen.



Ik keerde terug via de rechtover na eerst een rietveld te zijn overgestoken. Ik hoopte op een ontmoeting met de zwarte frankolijn maar hij bleef ver weg van mij: ik hoorde deze vogel enkel roepen.

woensdag 16 mei 2012

De onafgewerkte dam

Ons bivak in het Chacuna-reservaat bestond uit drie gebouwtjes die vroeger bewoond waren geweest door de ingenieurs die de nabijgelegen stuwdam hadden gebouwd. De bouw was echter nog voor de afwerking stilgelegd en alle werklui waren verdwenen. De dam en het uitgestrekte meer lag er nu verlaten bij.



Een ideale plek voor vogelaars! Vanop de dam bekeken we links de lager gelegen bosjes en plassen, rechts het uitgestrekte meer. We zagen links dwergaalscholver,wielewaal, waterhoen, ... en rechts overvliegende roze spreeuw, zeearend, scharrelaar.



Even voorbij de dam werden we tegen gehouden door militairen die de grens met Azerbeidjan in de gaten hielden. Na het uitwisselen van wat vriendelijke schouderklopjes door onze gids mochten we verder het niemandsland in op zoek naar de rotsklever. Onderweg zagen we vale gier, bijeneter, scharrelaar. De rotsklever zagen we zeer kort zijn nest in en uit duiken.







In de namiddag gingen we op zoek naar de sakervalk. Onze gids wist een nest zijn. Het werd een lang en warme wandeling, bergop, bergaf. Langdurig werd het nest bekeken maar de valk was niet thuis: we kregen ze niet te zien. De terugweg werd gekleurd door het zien van een rosse waaierstaart, twee keizerarenden, een jakhals, verschillende landschildpadden en een sissende slang!





dinsdag 15 mei 2012

Van Kazbegi naar Chachuna

Zoals gewoonte een morgenwandeling gedaan van 6 tot 8u, deze maal in gezelschap van Jef. Via de dennenbosjes zijn we hoger geklommen tot aan de alpenweiden. We hoorden er duidelijk de Kaukasische berghoen roepen maar we zagen ze niet. Wel vlogen verschillende koekoeken rond in onze omgeving en we zagen ook 2 beflijsters.

Op de terugweg naar Tbilisi hielden we halt even voor een tunnel: er waren daar verschillende sneeuwvinken gemeld. Lang moesten we niet zoeken. We konden ze dicht genoeg benaderen om een foto te nemen.



Na de hoofdstad was het nog een lange rit naar het oosten. Vooraleer het Chacuna-reservaat binnen te rijden moesten we ons nog eerst melden bij de lokale autoriteiten om ons te laten registreren als bezoekers van dit gebied. Daarna dienden we vele tientalle kilometer te rijden over slechte wegen. We hadden de tijd om te kijken naar de kuif- en kalanderleeuwerik, de waterpieper, de bijeneter, de scharrelaar, de zwartkopgors, de fazant (volgens onze gids een andere soort dan die welke we hier kennen en inderdaad deze had geen witte band rond de nek).



maandag 14 mei 2012

Tot aan de Russische grens.

Voor het ontbijt trok ik alleen naar het dennenbos links van ons hotel. De eerste vogel die ik zag was een boomleeuwerik. Plots vlogen 3 roodvoorhoofdkanaries op en zetten zich op een elektriciteitsdraad. Wat een verrassing om die hier te zien. Spijtig maar ze bleven niet langs zitten: speels vlogen ze verder. Ik zag nog een bergtjiftjaf, een zwarte mees en een eekhoorn.



Na het ontbijt reden we naar een kleine vallei links van de highway in de richting van het dorpje Sno. Na een wandeling reden we verder in de richting van het volgende dorp. We zagen er: zwartkopgors, putter, grauwe gors, waterspreeuw, waterpieper, grote gele kwikstaart, roodkopklauwier, grauwe klauwier, kleine klapekster, scharrelaar , ...







Na de lunch reden we in de richting van de Russische grens, en halverwege trokken we te voet bergop langs een beekje tot aan een waterval. De natuur was er op zijn mooist. We zagen de waterspreeuw, heggenmus, zwarte roodstaart. Achteraf reden we nog tot aan de grens om even te kijken naar de Sameba tempel.