Achter het stadhuis, in de omgeving van het Amigo hotel - richting Manneken Pis - was het zeer druk: een enorme politiemacht liep er nerveus (al dan niet met oortje) ons belastingsgeld op te souperen! Wie zou daar aankomen? Dat moest wel iemand belangrijk zijn. Zelfs de politie-agent die ik een paar vragen stelde wist het niet (of deed alsof). Plots zag ik de stoet afkomen: na een aantal wagens en motards met blauwe lichten die de weg vrij maakten voor een aantal luxe auto's gevolgd door een ambulance! Die VIP had in zijn gevolg zelfs een ambulance nodig!
Achteraf kwam ik toch te weten dat deze belangrijke persoon niemand minder was dan de Israëlische president Shimon Peres. Waarschijnlijk zou hij nooit - zoals mijn vriend en ik - kunnen genieten van een lekkere bouillabaisse in het aan te bevelen restaurant "L'Ogenblik" in de Prinsengalerij in het centrum van Brussel - op enkele honderden meters van zijn hotel - om daarna in de zon te zitten op het terras van de "Chaloupe d'Or" en er te nippen van een lekker "Golden"! De sukkelaar ... Garçon! 't Zelfde ... maar een ander!
Wij genoten, van de zon in ons drankje, van de gezellige babbel, van elkaars présence, van onze gezamenlijke geschiedenis, van onze vriendschap! Shimon was jaloers! Dat wisten wij! Maar ja, hij had geen vrienden zoals wij ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten