Ik had al een reeks foto's genomen van een
blauwborst, maar dit kon beter. Ik dus terug naar het plekje waar ik wist dat er eentje vertoefde. Nee, ik zeg het lekker niet waar juist ... Hij meldde zich present en ik volgde hem te voet heen en weer tussen zijn verschillende zangposten. Hij werd zelfs gewoon van mij te zien, zijn schuwheid verdween en ik kon hem tot op 5 m benaderen. Mijn toestel liep warm aan toen ik ganse salvo's afschoot. Het leverde meer dan 100 foto's op, de ene al beter dan de andere. Jullie krijgen er eentje:
Blijkbaar waren die morgen alle vogels rustig: een
torenvalk op zoek naar wat lekkers liet me ook tot op 10 m naderen.
Later op de dag kreeg ik ook nieuws van de goedkeuringscommissie van waarnemingen.be. Het was GEEN Amerikaanse goudplevier die ik zag op zondagavond maar wel een gewone goudplevier. Je kan
HIER de beslissing lezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten