Links en rechts van de Rhône

Deze morgen stonden "Les Marais du Viguerat", een "Réserve Naturelle Nationale" op ons programma. Vorig jaar hadden we per toeval dit gebied ontdekt en het was ons daar wel bevallen. Dagelijks worden daar om het anderhalf uur geleide wandelingen georganiseerd (€5) maar als je zegt dat je het gebied kent en geen hulp nodig hebt kan je het alleen en gratis bezoeken.

Te droog!

Onder meer door een hevige mistral die ons nog altijd geselde, beslisten we een kleine wandeling te maken. Het viel ons onmiddellijk op dat het water er zeer laag stond en er waren dus weinig vogels te zien. We zagen wel een ooievaar, enkele kleine zilverreigers, een twintigtal zwarte ibissen die samen fourageerden in een kleine plas.

Zwarte Ibis

Een kuifkoekoek kwam plots in onze richting gevlogen, hij zette zich iets te ver van ons neer om hem beter te kunnen bekijken. Het werd onze mooiste waarneming aldaar. Toen we via een niet-verharde weg het gebied verlieten stopten we nog om enkele bijeneters te bewonderen en wat verder kwam een vos vlak voor onze wagen een kleine behoefte doen. Hij geneerde zich niet en keek zelfs niet om!

Bijeneter

Vos

We reden verder naar het zuiden, naar Port-Saint-Louis. We doorkruisten het centrum en volgden de "Route de Napoleon" tot aan het meest zuidelijke puntje aan de Middellandse Zee. Een immens groot strand strekte zich voor ons uit maar ... er was geen levende ziel te bespeuren. We beslisten op onze stappen terug te keren en in het dorp te gaan eten. Nog even hielden we halt aan enkele vervallen visserhuisjes, alle met een affiche "Permis de détruire"!

Vervallen vissershuisjes

We vonden een "friterie", frietjes smaken altijd dus: "Gaan we daar eten?" "Pourquoi pas!"

Een aanrader!

Ik bestelde er een entrecôte met sla en frietjes. Plots hoorde ik iemand mijn taal spreken. De bazin, Monique, was Vlaamse en was de eigenares van dit restaurant dat ze open houdt met een lokale serveuse (met schitterende ogen). Nu dat we dat wisten smaakte onze maaltijd beter: het waren echte Belgische frietjes! We kregen achteraf nog een limoncello aangeboden (die we - serieuze chauffeurs die we zijn - weigerden).

We reden nu terug naar het noorden en bereikten als vlug de "Bac de Barcarin". Voor €5 konden we met een veerboot de brede Rhône oversteken.

Le Bac de Barcarin

Le Grand Rhône

En zo belandden we links van de Rhône, in de Camargue. Hier waren we op bekend terrein. We reden terug naar het zuiden door Salin de Giraud en volgden de "Route de la Mer" tot aan het strand. Onderweg zagen we al veel flamingo's staan in het ondiepe water van de "salines", enkele geelpootmeeuwen maar vooral de dunbekmeeuwen trokken onze aandacht.

Dunbekmeeuw

Langs de linkerkant van de weg, juist vooraleer de weg doodloopt op het strand zaten verschillende steltlopers op het natte zand. We stelden ons op juist achter een container om toch wat beschermd te zijn tegen de mistral en we probeerden de vele vogeltjes te determineren. 

We zagen bonte strandlopers, bontbekplevieren, krombekstrandlopers, strandplevieren, visdiefjes, rosse grutto's, kanoeten en kleine strandlopers. Een Spaanse vogelaar en fotograaf kwam ons vervoegen en bevestigde onze waarnemingen.

  

Bonte strandlopers tussen andere ... 

Kanoeten

Rosse grutto's

Al vlug werd het tijd om terug naar ons hotel in Arles te rijden. We hielden nog even halt ter hoogte van een vleermuizenbunker en werden langsheen de "Route du Mas d'Agon" nog verrast door enkele speelse witwangsternen.

Vleermuizenbunker

Witwangstern

Please click on the images for a larger view!